Антоній і Клеапатра [Уільям Шэкспір] (fb2) читать постранично, страница - 49

href=#r30>обратно)

31

Цэзарыён.— У Клеапатры было некалькі дзяцей, у тым ліку сын Цэзарыён ад Юлія Цэзара.

(обратно)

32

Ізіда — сястра і жонка Азірыса, багіня шлюбу, медыцыны і земляробства, увасабленне егіпецкай цывілізацыі.

(обратно)

33

Мыс Анцыум — у Грэцыі, каля ўваходу ў Амбракійскі заліў.

(обратно)

34

Брундзізій — рымскі порт у паўднёвай Італіі.

(обратно)

35

Тарэнт — горад у паўднёвай Італіі.

(обратно)

36

Тарына (цяпер Парга) — горад у Эпіры (паўночная Грэцыя).

(обратно)

37

Фарсала — горад у Фесаліі (Паўночная Грэцыя). Бітва пры Фарсале, у якой Юлій Цэзар канчаткова перамог Пампея Вялікага, адбылася ў 48 г. да н. э.

(обратно)

38

Фетыда — марская багіня, маці Ахіла.

(обратно)

39

Пелапанес — паўднёвая частка Грэцыі.

(обратно)

40

Юнона — жонка Юпітэра, багіня шлюбу.

(обратно)

41

Каб гэта ўбачыў я з вышынь Базанскіх, рыкаў мацней бы, чым рагаты гурт.— Біблейскі вобраз, узяты з псалмаў Давіда.

(обратно)

42

Бог Геркулес, Антонія любімец, апеку зняўшы, маршыруе прэч.— Паводле Плутарха, Антоній лічыў сваім заступнікам Геркулеса ў час вайны, а ў мірны час — Дыяніса (Бахуса), бога віна і радасці.

(обратно)

43

Былі вы Гектарамі.— Гектар — траянскі герой, сын цара Прыяма, які забіў грэчаскага военачальніка Патрокла.

(обратно)

44

На мне сарочка Неса! — Паводле міфа, кентаўр Нес, насмерць паранены Геркулесам за спробу ўкрасці яго жонку, паміраючы, даў ёй сарочку, прамочаную атрутай, якая нібыта магла аднаўляць мужаву вернасць. Геркулес, надзеўшы яе, спярша ашалеў і, схапіўшы за нагу Лікаса, жончынага пасланца, шпурнуў яго ў Эгейскае мора, пасля чаго сканаў у вялікіх мучэннях. Сарочка Неса — сімвал непазбежнага ліха.

(обратно)

45

Тэламон, што страціў шчыт.— Тут маецца на ўвазе сын саламінскага цара Тэламона, які ад роспачы звар'яцеў, калі зброя забітага Ахіла дасталася не яму, а Адысею.

(обратно)

46

Фесалійскі дзік — міфічнае страшыдла, забітае Мелеаграм.

(обратно)

47

Дыдона і Эней.— Дыдона, карфагенская царыца, закаханая ў Энея, траянскага бежанца, калі той яе пакінуў, налажыла на сябе рукі.

(обратно)

48

Бязвокая Фартуна! — Фартуна, алегарычнае ўвасабленне лёсу ў старажытных грэкаў і рымлян, увасаблялася ў вобразе дзяўчыны з завязанымі вачамі, якая ляціць, стоячы на крылатым коле, з рогам у руцэ, рассыпаючы дары.

(обратно)